სუფრა - მეტეხი - თეთრი
- View all variations as list
კოდი | ზომა | აირჩიეთ მასალა | მარაგში | ფასი | ||
---|---|---|---|---|---|---|
BT10271117
|
|
125.00 ₾ | ||||
BT10271119
|
მარაგშია
|
50.00 ₾ | ||||
BT10271118
|
მარაგშია
|
70.00 ₾ | ||||
BT10271116
|
|
90.00 ₾ |
ქართული ლურჯი სუფრა
ზომა: 140 x 140სმ ან 210 x 140სმ
მასალა: პოლიესტერი ან ბამბა
ირეცხება 30 გრადუსზე
.
ტრადიცია აღდგენილია საქართველოს კულტურისა და ძეგლთა დაცვის სამინისტროს ინიციატივით
„ლურჯი სუფრა“ მაგიდაზე გადასაფარებელი ბამბის სახიანი ქსოვილი. გავრცელებული იყო უმთავრესად აღმოსავლთ საქართველოში. მზადდებოდა თბილისის, გორის, თელავის საჩითავ სახელოსნოებში. ლურჯი სუფრის მხატვრული მოტივები მრავალფეროვანი იყო. თავისებურადაა ასახული ქართველი ხალხის უძველეს მსოფლმხედველობასთან დაკავშირებული წარმოდგენები. ლურჯი სუფრის საყოფაცხოვრებო მოტივებიდან აღსანიშნავია სუფრის ატრიბუტები: დანა, ჩანგალი, კოვზი, აგრეთვე ქართული კაბასა და ჩოხა-ახალუხში გამოწყობილი მოცეკვავე მამაკაცთა და მანდილოსანთა გამოსახულებანი. ლურჯი სუფრას ფართოდ ხმარობდნენ გვიანდელი ფეოდალური ხანის ქართული საზოგადოების ყველა ფენაში. XVII საუკუნის I ნახევარში რუსული წყაროების მიხედვით, აღმოსავლეთ საქართველოს სამეფო კარზე მიღებული ეტიკეტით ლურჯი სუფრა დარბაზობის დროს პურობისათვის ყოფილა განკუთვნილი. XIX საუკუნეში ლურჯი სუფრა ფართოდ იყო გავრცელებული თბილისის მოსახლეობაში, განსაკუთრებით მოქალაქეთა ყოფაში სხვადასხვა დღეობასთან დაკავშირებულ პურობასა და საქორწინო წვეულებებში. აღმოსავლეთ საქართველოს მთიანეთში (მთიულეთში) ახლო წარსულამდე იყო შემონახული ვიწროგანიანი და გრძელი ლურჯი სუფრები, რომლებიც სათემო დღეობებზე საწესო პურობისთვის იყო განკუთვნილი. XVIII-XIX საუკუნეებში ლურჯი სუფრების საყურადღებო კოლექცია დაცულია საქართველოს სახელმწიფო მუზეუმის ფონდებში.