ქართული სუფრა შობის დღესასწაულზე

საქართველოში საშობაო სუფრაზე სხვადასხვა კუთხეში თავის დამახასიათებელ კერძებს ამზადებენ. სამეგრელოში - ელარჯი და ღომი. გოჭს წვავენ აჯიკით, ამზადებენ კუპატებს. თითქმის ყველა რეგიონშია სუფრაზე საცივი.

გურია გამოირჩევა თავისი გურული ღვეზელით, რომელსაც ტრადიციული ხაჭაპურისგან ნახევრად გაჭრილი კვერცხით განასხვავებთ და ნახევარმთვარის ფორმით. გურულებს მიაჩნიათ, რომ ღვეზელისთვის ამგვარი ფორმის მიცემა დაკავშირებულია ციურ სხეულებთან.

ფშავში და ხევსურეთში შობას და ახალ წელს სუფრაზე აუცილებლადაა ხინკალი. დღესასწაულთან დაკავშირებით იხდება არაყი და ლუდი. მთელ საქართველოში ფართოდაა გავრცელებული საშობაო კვერები, რომლებსაც სხვადასხვა ფორმა აქვს. ქართლში ამ კვერებს ურიგებენ ოჯახის წევრებს და შინაურ ცხოველებსაც კი.

აღმოსავლეთ საქართველოში, მთიანეთში საშობაო სუფრისთვის ქადებს აცხობენ. მოხევეები ქადისთვის ზელენ საფუარიან ტკბილ ცომს. ცომის მოზელა რიტუალია და მთელი დღე ეთმობა. ქადებს მესხეთ-ჯავახეთშიც აცხობენ საშობაო სუფრისთვის, ოღონდ, ნახევრადფენოვანი ცომით.

სვანეთში საშობაო სუფრაზე არის კუბდარი, ხაჭაპური, ფხლოვანი. აჭარაში კი საშობაო სუფრაზე აუცილებლად უნდა იყოს ბაქლავა და აჩმა. ბარაქისთვის სახლის ყველა კუთხეში იყრება მარცვლეული და  ლოცულობენ.

მრავალფეროვანი საკვების გარდა, ყველა რეგიონის სუფრას ბევრი ჩურჩხელით, გოზინაყით და ტკბილეულით აფორმებენ.