რატომ უნდა გაატაროს ბავშვმა მეტი დრო ბუნებაში?

ჯერ კიდევ მეოცე საუკუნეში ამერიკელმა ფსიქოლოგმა ერიხ ფრომმა და შემდეგ ჰარვარდის უნივერსიტეტის ბიოლოგმა ედუარდ უილსონმა მოგვაწოდეს ბიოფილიის თეორია, რაც გულისხმობს ადამიანის ბიოლოგიურ მისწრაფებას დაამყაროს კონტაქტი სხვადასხვა ცოცხალ ორგანიზმებთან.

ის, რომ დღეს ბავშვები უფრო ნაკლებ დროს ატარებენ ბუნებაში, უფრო იშვიათად ჩადიან ეზოში და თამაშობენ თანატოლებთან ერთად უცხო ნამდვილად არ არის. მათ ურჩევნიათ დარჩნენ სახლში, უყურონ საყვარელ პროგრამებს ტელევიზორში, ან ითამაშონ სხვადასხვა კომპიუტერული თამაშები.

საშუალოდ ბავშვები 7 საათზე მეტს ეკრანის წინ ატარებენ

2005 წელს ამერიკელმა მწერალმა რიჩარდ ლუვიმ თავის წიგნში “უკანასკნელი ბავშვი ტყეში” შემოიტანა ტერმინი “Nature Deficit Disorder” (ბუნების დეფიციტის სინდრომი) რაც არ არის სამედიცინო დიაგნოზი, თუმცა აღწერს იმ შედეგებს, რაც შესაძლოა მოყვეს ბავშვის გაუცხოებას ბუნებასთან.

ის თვლის, რომ ბავშვები, რომლებიც დროის უმეტეს ნაწილს შენობაში ატარებენ არიან უფრო გაღიზიანებულები, უყურადღებოები, აწუხებთ ჭარბი წონა და სხვა ჯანმრთელობის პრობლემები.

კვლევების მიხედვით გარეთ დროის გატარება აუცილებელი და სასარგებლოა, როგორც ბავშვისთვის, ისე მოზრდილებისთვის.

რაში ეხმარება ბავშვს ბუნებასთან კავშირი?

• იგი ხდება უფრო თავდაჯერებული, კრეატიული და თავისუფლად მოაზროვნე.
• სწავლობს პასუხისმგებლობის აღებას სხვა ცოცხალი ორგანიზმების მიმართ. მაგალითად, ის ხედავს, თუ როგორ ჭკნება მისი ყვავილი მაშინ, როცა არ მოუვლის ან დაავიწყდება მისი მორწყვა.
• ბუნებასთან კავშირი სხვადასხვა ფიზიკურ აქტივობებს მოიცავს, რაც კარგია მათი ჯანმრთელობისთვის და აგრეთვე საკმაოდ სასარგებლოა იმ ბავშვებისთვის, რომლებსაც აქვთ ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტიურობის სინდრომი
• ეს კავშირი ერთ-ერთი საუკეთესო საშუალებაა სტრესის და დაღლილობის შესამცირებლად.

და ბოლოს, მიეცით თქვენს ბავშვს საშუალება შეიყვაროს ბუნება, ცოცხალი ორგანიზმები და იზრუნოს მათზე.