აღზრდის 4 სტილი და მათი ეფექტი ბავშვებზე

აღზრდის სტილი ბავშვის ცხოვრების ყველა ნიუანსზე ახდენს გავლენას, დაწყებული ბავშის წონიდან –  დამთავრებული თვითშეფასებით. თქვენი მიდგომები ხელს უნდა უწყობდეს ბავშვის განვითარებასა და ჩამოყალიბებას. თქვენი თოთოეული ინტერაქცია ბავშვთან განაპირობებს მის მომავალს, ამიტომ ყურადღებით გაეცანით მკვლევარების მიერ მიგნებულ 4 ტიპის აღზრდის სტილს და მათ სავარაუდო შედეგებს.

1. ავტორიტარული

აქედან რომელიმე ხომ არ გეცნობათ?

• გჯერათ, რომ ბავშვს სულ უნდა ხედავდე, მაგრამ მოსმენით დიდად თავს არ იწუხებთ.
• წესებს რაც შეეხება, უნდა გიჯერებდნენ ყოველთვის და ყველაფერში.
• ბავშვის გრძნობებს დიდად არ ითვალისწინებთ.

თუ აქედან რომელიმეს ეთანხმებით, შეიძლება ავტორიტარული მშობელი იყოთ და თვლიდეთ, რომ ბავშვი ყოველთვის უპირობოდ უნდა გიჯერებდეთ. ავტორიტარული მშობლები დიდად კომპრომისზე არ მიდიან ბავშვთან და ძირითადად ბავშვის დამორჩილებაზე არიან ფოკუსირებულნი. ასეთი მშობლები, ბავშვს, პრობლემების და გამოწვევის დაძლევაში არ რთავენ, პირდაპირ გამოსავალს კარნახობენ, რომელიც ბავშვმა კითხვების გარეშე უნდა შეასრულოს. იმის მაგივრად, რომ ბავშვს ასწავლონ სწორი არჩევანის გაკეთება, ბავშვს თავს დამნაშავედ აგრძნობინებენ შეცდომების დაშვებისას.

ეფექტი ბავშვზე:

ბავშვები ავტორიტარული მშობლების ხელში როგორც წესი „კარგი“ ბავშვები არიან და კარგად იქცევიან. თუმცა, ხშირად თვითშეფასების პრობლემები აქვთ, რადგან მის აზრს პატივს არ სცემენ. შეიძლება ცოტა, რომ წამოიზრდებიან აგრესიულებიც კი გახდნენ. ასევე, შესაძლებელია ტყუილებიც კი დაიწყონ იმის გამო, რომ, დასჯა აიცილონ თავიდან.

1. ავტორიტეტული

ამ ფრაზებს თუ ეთანხმებით?

• თქვენ დიდ ძალისხმევას იჩენთ ბავშვთან დადებითი ურთიერთობის შესანარჩუნებლად
• ბავშვს უხსნით წესების უკან არსებულ ლოგიკას
• წესების შესრულებას ითხოვთ და სჯით კიდევაც, ოღონდ ითვალისწინებთ ბავშვის გრძნობებს

თუ ამ ფრაზებს ეთანხმებით, მაშინ ავტორიტეტული მშობელი ყოფილხართ, რაც ძირითადად იმაში გამოიხატება, რომ ჯანსაღ აღზრდის მიდგომებს იყენებთ, როგორიც არის დაჯილდოვებისა და მაგალითის მიცემის სტრატეგიები. დროს და ძალისხმევას არ ზოგავთ იმისთვის, რომ პრევენციული ზომები მიიღოთ, მანამდე, სანამ ბავშვი ცუდად მოგცევას დაიწყებს.

ეფექტი ბავშვზე:

ასეთი მიდგომებით აღზრდილი ბავშვი, როგორც წესი, ბედნიერი და წარმატებულია. მათ არ უჭირთ გადაწყვეტილებების მიღება, თავიანთი აზრის გაბედულად გამოხატვა და რისკების განსაზღვრა ცხოვრებაში

1. თავისუფალი:

ამ ფრაზებს თუ ეთანხმებით?

• წესებს აწესებთ, მაგრამ ბავშვს ვერ ასრულებინებთ
• ბავშვს პასუხს არ აგებინებთ შეცდომაზე და ცუდ საქციელზე
• თვლით, რომ ბავშვი თქვენი ჩარევის გარეშეც ისწავლის

თავისუფალი მშობოლები, ხშირად მხოლოდ მაშინ ერევიან ბავშვის ცხოვრებაში, როდესაც დიდი პრობლემა ვლინდება. საკმაოდ ადვილად პატიობენ ბავშვებს შეცდომებს და მათი დამოკიდებულება ხშირადაა „ბავშვია და ასეც უნდა იყოს“. ბავშვის დაჟინებით მოთხოვნის შემთხვევაში, წესებსაც უგულველყოფენ. რეალურად, თავისუფალი მშობლები უფრო მეგობრები არიან ვიდრე მშობლები. ბავშვები ხშირად გულწრფელები არიან მშობლების მიმართ, თუმცა ხშირად ცუდად იქცევიან და არასწორ გადაწყვეტილებს იღებენ, რადგან ხშირად მშობლები მათ ვერ იმორჩილებენ.

ეფექტი ბავშვზე

თავისუფალი მშობლების შვილებს ხშირად აკადემიურად უჭირთ. შეიძლება ქცევის პრობლემებიც გამოავლინონ, რადგან ავტორიტეტს არ აღიარებენ. ხშირად დაბალი თვითშეფასება და მოწყენილი ხასიათი აღენიშნებათ.

1. გულგრილი

იმედია აქედან არცერთი არ გეცნობათ:

• არ ინტერესდებით ბავშვის საშინაო დავალებებით
• იშვიათად იცით სად და ვისთან ერთად არის ბავშვი
• ბავშთან ერთად დროს არ ატარებთ

ასეთი, ტიპის აღზრდის ტიპი, რა თქმა უნდა, ყველაზე ცუდია. მშობლები არ ინტერესდებიან ბავშვის ცხოვრებით და რელაურად ბავშვი თავისით მარტო იზრდება. ხშირად ასეთი ტიპის მშობლებს, ფსიქოლოგიური პრობლემები აქვთ ან ზოგჯერ ცხოვრებაში იმდენი პრობლემა აქვთ, ფინანსური თუ სხვა, რომ ბავშვისთვის ვერ იცლიან.

ეფექტი ბავშვზე:

როგორც წესი ასეთი ტიპის მშბლების შვილები, აკადემიურად სუსტები არიან, დაბალი თვითშეფასება აქვთ და თავს არ გრძნობენ ბედნიერად.

როგორი მშობელი ხართ თქვენ?

სავარუადოდ, თქვენ ერთ კატეგორიას არ განეკუთვნებით. ამიტომ, არაუშავს თუ ზოგჯერ თავისუფალი ხართ და ზოგჯერაც ავტორიტატული. რაც ცალსახაა, არის ის რომ ავტორიტეტული მიდგომები ყველაზე სწორია და ბავშვის ჯანსაღ განვითარებას უწყობს ხელს. თავდადებით და ძალისხმევით, სასურველ ავტორიტეტს მოიპოვებთ ბავშვისგან, იმისთვის, რომ ბავშვი სრულფასოვან პიროვნებად ჩამოყალიბდეს.